CLLPL's Journal, 15 August 2017

W tym samym czasie jeden z kolegów Barnesa badał Wpływ diety wysokorłuszczowej na szczury. Zaobserwował, że szczury z nad. wagą chudły, kiedy były na diecie wysokotłuszczowej. Zasugerował Barnesowi wypróbowanie identycznej diety na ochotnikach wśród ludzi. Doktor Barnes opracował dietę o umiarkowanej zawartości białek, niskiej ilości węglowodanów, ale wysokotłuszczową. Składała się ona z 50 gramów węglowodanów, 70 gramów białek i 90 gramów tłuszczów, co przekładało się na około 1300 kalorii dziennie. Była to w pewnym sensie też dieta niskokaloryczna, ponieważ przeciętne, dzienne spożycie kalorii wahało się od 2000 do 2800 jednostek. 63 procent wszystkich kalorii pochodziło z tłuszczów. Na śniadanie uczestnicy eksperymentu zwykle jedli 2 jajka na boczku, szynce lub kiełbasie, pili 60 ml soku owocowego i, jeśli chcieli, napoju ze śmietanką, ale nie jedli ani cukru, ani tostów. Ich obiady i kolacje składały się z tłustych mięs, warzyw z dodatkiem masła, sałatki obficie polanej dresingiem na bazie oleju, szklanki surowego mleka oraz małej porcji świeżych owoców na deser. Najczęściej spożywano warzywa i owoce o stosunkowo niskiej zawartości węglowodanów. Sporadycznie ochotnikom podawano zmniejszoną porcję warzyw o wyższej zawartości węglowodanów. Całkowicie zaś wyeliminowano warzywa i kasze. Pozostawali oni na obserwacji w szpitalu. W okresie tym stabilnie chudli średnio 4,5 kg miesięcznie, a jeszcze bardziej zdumiewał fakt, że uczestnicy cieszyli się jedzeniem i nie odczuwali głodu, choć dieta ta była mniej kaloryczna od standardowej. Wszyscy biorący udział W eksperymencie uczestnicy czuli się komfortowo i nie mieli napadów głodu. Zdarzało się nawet, że nie dali rady dokończyć swych porcji. Na początku badania wszyscy uczestnicy, z wyjątkiem jednego, ważyli ponad 136 kg każdy. Tylko jedna kobieta ważyła 132 kg, ale włączono ją do tej grupy, ponieważ miała zaledwie 18 lat. Przez całe życie była „większych rozmiarów” i bardzo się tego wstydziła. Za każdym razem, kiedy przychodzili do niej znajomi lub przyjaciele, chowała się pod łóżkiem do czasu, aż wyszli. Do przychodni przywieziono ją, ponieważ utyła tak bardzo, że już nie była w stanie wcisnąć się pod łóżko. Pozostała w szpitalu przez 13 miesięcy i schudła 50 kg, najbardziej z brzucha i bioder. Doktor Barnes zauważył też, że jej twarz nie stała się pociągła i mizerna, jak to się często dzieje w przypadku osób, które dużo schudły. Wiedząc jak się odżywiać, kontynuowała dietę i po powrocie do domu schudła kolejne 22 kg. Jedenaście miesięcy później ważyła 61 kg. W zaledwie dwa lata schudła 72 kg! Przez następne 35 lat doktor Barnes zalecał tę wysokotłuszczową dietę swoim pacjentom z nadwagą. Wszyscy, którzy jej przestrzegali, skutecznie schudli. W latach 50. XX stulecia dwóch brytyjskich naukowców, Alan Kekwick oraz Gaston L. S. Pawan, odkryło, że kalorie nie są sobie równe i że źródło kalorii odgrywa znaczącą rolę W kwestii kontroli wagi. Kekwick i Pawan mieli na celu zbadanie relatywnego wpływu tłuszczów, białek i węglowodanów na proces odchudzania W diecie niskokalorycznej. W tym celu, na przestrzeni pewnego odcinka czasu, 14 otyłym pacjentom wprowadzili kolejno cztery różne diety Każda z nich dostarczała 1000 kalorii dziennie, lecz różniła się pod Względem zawartości tłuszczów, białek i węglowodanów. Pierwszą dieta w 90 procentach składała się z tłuszczów, druga z 90 procent białek, trzecia z 90 procent węglowodanów, a czwarta była standardową dietą mieszaną. Pacjenci przechodzili na każdą z tych diet po kolei. Na czas badania jej uczestnicy przebywali W szpitalu, a zatem byli pod ścisłą obserwacją, by zapewnić ich ścisłe przestrzeganie. Gdyby wszystkie kalorie były sobie równe, jak wierzyło wówczas większość naukowców, wtedy dieta 1000 kalorii powinna była spowodować identyczny spadek wagi u każdego z pacjentów. A jednak stało się inaczej. Najwięcej schudli pacjenci stosujący dietę w 90 procentach składającą się z tłuszczu (wysokotłuszczową, a niskowęglowodanową), tuż za nimi byli ci, którzy przestrzegali diety wysokobiałkowej. Na kolejnym miejscu znaleźli się pacjenci odżywiający się według diety mieszanej. Na ostatnim miejscu znaleźli się ci na diecie bardzo niskotłuszczowej, ale o 90 procentach zawartości węglowodanów. Zasadniczo im wyższa zawartość węglowodanów w diecie, tym mniej chudniemy, zaś im więcej tłuszczu W jadłospisie, tym szybciej gubimy zbędne kilogramy. W badaniu kontrolnym Kekwick i Pawan porównali stopień chudnięcia otyłych uczestników badania, będących na diecie wysokowęglowodanowej, z ilością zgubionych kilogramów przez badanych przestrzegających diety wysokotłuszczowej , którzy jedli dwukrotnie więcej kalorii niż w poprzednim badaniu. Osoby na diecie wysoko węglowodanowej o zawartości 2000 kalorii W ogóle nie schudły, ale kiedy ci sami badani zmienili dietę na wysokotłuszczową na diecie 2000 kalorii chudli nawet przy spożyciu 2600 kalorii dzienie! Bj jest przykładem typowego uczestnika tego badania. Po ośmiu dniach na wysokowęglowodanowej diecie 2000 kalorii nie schudł ani kilograma, ale na diecie wysokotłuszczowej o kaloryczności 2600 jednostek, W 3 tygodnie zrzucił 4,1 kg. 

dobry pomysl z tymi fragmentami ;) moze komus pomoze i sie obudzi ;) 

dzięki :) warto całą przeczytać. Mam nadzieję że sympatycy keto pogłębią wiedzę, nowicjusze zainteresują się a sceptycy zastanowią się. W książce jest bardzo dużo odnośników do badań. Największa metaanaliza wpływu tłuszczów nasyconych na człowieka obejmowała 600.000 przypadków. To nie są niszowe i jak niektórzy sądzą tendencyjne badania. To są analizy obejmujące badania na przestrzeni wielu lat i duże populacje.  

ja ostatnio przeczytałam "Mit kalorii", ciekawa książka, i napisana prostym językiem, a te porównania jakich autor używa super. 

wklejaj wiecej. sam sobie poczytam. mam nadzieje ze czegos nowego sie dowiem 😜 😉 

Ania, zmieniło się Twoje nastawienie do odżywiania i diety ? :) Vibo staram się :) 

teraz zwracam uwagę na to co jem, a jeszcze do niedawna nieważne było co byle się najeść. Szukałam nie tyle diety, co sposobu na odżywianie się na zawsze, tak żebym się dobrze czuła i zrzuciła zbędne kilogramy, i wydaje mi się że znalazłam. Chcemy żeby nasze życie było dobre jakościowo, więc nasze jedzenie też musi takie być. Trzeba myśleć samodzielnie, bo wszelkiego rodzaju koncerny, nie ważne z jakiej branży, chcą nie naszego dobra , a naszych pieniędzy. Trzeba być ciekawskim w dobrym znaczeniu tego słowa, poszukiwać, dociekać dlaczego coś jest tak a nie inaczej. Tak trafiłam na lchf, i bardzo się cieszę.  

Ania super :) a teraz Keto vs Głodówka :) Dieta wysokotłuszczowa jest skuteczniejsza od głodówek. W latach 60. XX wieku doktor Frederick Benoit wraz z zespołem lekarzy z Medycznego Instytutu Badawczego Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych (US Naval Medical Research Institute) porównał dwie grupy pacjentów z nadwagą. Jedna grupa odżywiała się według diety wysokotłuszczowej, a druga w ogóle nie jadła. Po pewnym czasie zmierzono poziom utraty wagi w obu grupach badanych. Grupa będąca na diecie wysokotłuszczowej spożywała 1000 kalorii dziennie, z których 90 procent pochodziło z tłuszczów. Żródłem pozostałych kalorii było około 15 gramów białek i 10 gramów węglowodanów. Druga grupa nic nie jadła, piła wyłącznie wodę. Po 10 dniach gru-pa stosująca głodówkę schudła średnio o 9,5 kg, lecz w większości była to utrata pozbawionej tłuszczu tkanki ciała, czyli mięśni, oraz woda, a tylko 3,5 kg stanowiła tkanka tłuszczowa. Dla porównania, w grupie pacjentów na diecie wysokotłuszczowej badani schudli średnio o 6,6 kg, z czego aż 6,4 kg to była tkanka tłuszczowa. Grupa, która spożywała 1000 kalorii dziennie w zdecydowanej większości pochodzących z tłuszczu, straciła dwa razy więcej tkanki tłuszczoWej niż grupa, która nie nie jadła! Poza tym straciła bardzo niewiele Wody i mięśni. Okazało się, że dieta o obniżonej kaloryczności z odpowiednią ilością tłuszczu i bardzo ograniczonej zawartości węglowodanów powoduje efektywniejsze chudnięcie niż jakakolwiek dieta niskotłuszczowa, bez względu na ilość spożywanych kalorii nawet jeśli jest to zero! Tak więc wystarczająco obfita ilość tłuszczu w diecie jest niezbędna dla zrzucenia Większej ilości kilogramów. By zgubić tkankę tłuszczową, musisz jeść tłuszcz.  

mysle ze to badanie jest za slabe jako dowod. nie wiadomo czy obie grupy byly zaadoptowane. i 10 dni to troche za krotko 

Vibo ono potwierdza to co twierdzisz. że lecą mięśnie. nie ma mowy o adaptacji więc trzeba przyjąć, że jej nie było i obydwie grupy zmieniły dietę na te 10 dni. Grupa tłuszczowa właśnie się adaptowała. Nawet gdyby druga grupa jadła 500-1000 kcal ww. to co myślisz że efekt byłby lepszy? :) a znamy tu osoby co siedzą na ww po kilkaset kcal. Waga leci ale...nie o to chodzi.  

poza tym głodówka, ma taki cel. Autofagię. i wtedy jest pro zdrowotna.:) 

tak, jak się już trochę poczytać na temat żywienia niskowęglowodanowego, wszystko wydaje się być takie proste. Dopiero poznaje lchf, wiele muszę się jeszcze dowiedzieć, ale gdzieś tkwi we mnie przekonanie , że to jest dobre, może to instynkt samozachowawczy, albo intuicja? A co do głodówek wydaje mi się że to nie jest dobre narzędzie do odchudzania jako takiego, żeby schudnąć trzeba jeść, a głodówki służą czemu innemu, tak mi się wydaje. I jeszcze taka refleksja; jakby tak zacząć ograniczać węglowodany na skalę globalną, zmienić modele żywienia, zamienić łany kukurydzy i pszenicy na pastwiska..... świat stanął by na głowie, ale to chyba nie stanie się za naszego życia. 

Też myślę że głodówki są dobre do auto leczenia a nie do odchudzania. Nie ma szans żeby nagle świat poszedł na lchf.:) Nie ma nawet szans żeby ludzie przestali jeść słodycze :)  

bardziej oplacalne jest leczenie ludzi ;) 

niestety, pozostaje mieć nadzieję, że coś zacznie się zmieniać 

nie zacznie. dochod jest zbyt oplacalny zeby to wyplynelo. a wszyscy co glosza rzeczy faktycznie prozdrowotne sa szykanowani 

było by pięknie gdyby opłacalne równało się zdrowe. 

Ania... największy zysk jest wtedy kiedy sprzedajesz coś innego niż ktoś kupuje. Oszustwo to sposób na wielki zysk.  

można zaśpiewać za Niemenem "dziwny jest ten świat". Jakoś się wszystko we mnie buntuje przeciwko takiemu stanowi rzeczy, ale cóż, nic na to nie poradzimy 

W oparciu o pracę (...) innych naukowców, doktor Robert Atkins opracował niezwykle skuteczną metodę odchudzania, którą opisał w książce Dr. Atkins, Diet Revolution, po raz pierwszy wydaną w latach 70. XX wieku. To Właśnie ta książka tak naprawdę wprowa. dziła koncept niskowęglowodanowej diety pośród „zwykłych„ ludzi, W 1992 roku doktor Atkins uaktualnił ją i wydał ponownie pod tytułem Dr. Atkins’ New Diet Revolution [Nowa rewolucyjna dieta dra Atkinsa, wydawnictwo: Amber]. Stała się ona międzynarodowym bestsellerem. Jednym z głównych powodów krytyki diet niskowęglowodanowych jest wysoka zawartość tłuszczu, który tak naprawdę jest kluczowym składnikiem tak wysokiej efektywności diety. Przy ograniczeniu ilości spożywanych węglowodanów wzrasta konsumpcja białek i tłuszczów. Z obawy przed spożywaniem zbyt dużych ilości tłuszczów, krytycy tej diety twierdzili, że diety niskowęglowodanowe podnoszą poziom cholesterolu we krwi i zwiększają ryzyko wystąpienia chorób serca. Jednak, opierając się na doświadczeniach w pracy z ponad 25 000 pacjentów, doktor Atkins odkrył, że dzieje się odwrotnie: stężenie cholesterolu we krwi zmniejsza się pod wpływem diety niskowęglowodanowej a wysokotłuszczowej. Brak ograniczenia w spożyciu tłuszczów nasyconych zirytował przeciwników tej diety. Zjadano więc dowolne ilości tłuszczów zwierzęcych i nie wywoływało to żadnych działań szkodliwych dla zdrowia. Dieta ta także korzystnie oddziaływała na poziom cholesterolu we krwi, a u diabetyków również na stężenie cukru. Ludzie nie tylko chudli, ale także poprawiali swoje zdrowie dzięki tej diecie. Doktor Kevin Vigilante, współautor książki Low-Fat Lies, mówi: „Jak się powszechnie uważa, diety niskotłuszczowe nie działają, mogą szkodzić zdrowiu i dla wielu ludzi nie są najlepszym sposobem na odchudzanie, zwłaszcza jeśli chcą oni na stałe pozbyć się zbędnych kilogramów”.